21 december – Myakka State Park

Myakka State Park is één van de grootste natuurgebieden in Florida. Het ligt 15 km ten oosten van Sarasota. Er is veel wildlife.

Wij gingen er vooral heen omdat we hoopten een alligator te zien. Dat is ons binnen de eerste vijf minuten dat we in het park waren gelukt. Of eigenlijk niet één, maar twee. De tweede zat aan de kant van de rivier en ging met een grote plons te water, waarbij hij op ongeveer een meter van een kajakker terechtkwam. Als ik die kajakker was geweest, dan was ik bang geweest, dat kan ik je wel vertellen. Ik kan je ook vertellen dat de kans erg klein is dat ik ooit ga kajakken in het Myakka State park.

We zijn (lekker op z’n Amerikaans) door het park heen gereden en we hebben ook stukjes gelopen. Het was er heerlijk rustig en, op het geroep van de vogels na, heel stil. De begroeiing is er werkelijk heel apart. Het had alles van wat men noemt ‘The Real Florida’.

 

Goed getrainde kinderen. Als mama zegt: “Ga even daar staan en lach naar de camera” dan doen ze dat gewoon op de automatische piloot.

Behalve de alligators zagen we nog meer dieren:

Wie schildert de bomen?

In het park heb je ook een loopbrug met een toren: De ‘Canopy Walkway en Tower’. Ik heb hoogtevrees en liep niet helemaal lekker over de loopbrug heen. En ook het beklimmen van de toren bezorgde mij hartkloppingen. Maar mijn nieuwsgierigheid dreef me naar boven. Ik wilde maar al te graag zien hoe het park er vanaf grote hoogte eruit zag. En ik werd niet teleurgesteld.

Na het bezoek aan het natuurpark, terug naar de beschaafde wereld. Op dit moment is dat voor ons de wereld van de gekke Amerikanen ;-)

Wij hadden vandaag de grootste moeite om met een paar boodschappen de Wal-Mart uit te lopen waar géén plastic tasje om heen zat. Het is hier heel normaal om de boodschappen in honderdduizend verschillende tasjes te verpakken. Het is erg vreemd om de boodschappen, ook al heb je nog zo weinig, gewoon in je handen te houden.

Eerst waren we bij de self check out. Na iedere boodschap die je gescand hebt, moet het eigenlijk in een plastic tasje doen. Doe je dat niet… dan slaat de machine op hol. Wij hadden drie verschillende items en wilden geen tasje. Maar ‘ho’ dat kan niet. Als je de machine in de war wilt maken moet je géén tasje nemen. Er moest een verkoopster aan te pas komen om het apparaat nog enigszins te kalmeren.

En vervolgens werden we bij de uitgang ook nog eens tegen gehouden door een Wal-Mart medewerkster. Want… onze boodschappen zaten niet in een tasje. Of ze de bon misschien even mocht zien.

Maar natuurlijk, hahaha. Wat is het hier in sommige opzichten toch anders dan in Nederland. En je snapt het wel; vanaf nu zullen we braaf de plastic zakjes weer gebruiken. We willen ons natuurlijk wel een beetje aanpassen.